Tuesday, January 9
Akala ko lang...
Akala ko, masaya ang 235...
Akala ko, hindi ko malilimutan ang 235...
Akala ko, marami akong naitulong sa exec comm..
Akala ko, mapapansin ang paghihirap ko for exec...
Akala ko, sapat na ang ginawa ko para masulat sa staffers board...
Akala ko, after what happened sa 234, mapapansin na rin ako...
Kaya maraming namamatay sa MALING AKALA eh!
Ang sa akin lang:
Gusto ko lang malaman kung marami lang talaga akong ginawa sa 235. Sub-head nga ako, nagulat ako noon. Palagi kong inisip na marami na kong ginawa for 235. Wala man ako sa registration, nandun naman ako sa pag-aayos ng envelopes, sa pagsunog ng palancas, sa pag-aayos ng p-night, at marami pang iba. Pero, wala rin pala yun kapag ihambing mo sa kilalang taong nag-staff lang noong Sunday at ang pangalan pa niya ang nasa staffer's board. Wala nang paligoy ligoy pa.. OO! Gusto ko makita pangalan ko sa Staffer's board para malaman ko na marami akong naitulong sa exec. Hindi siya dahil gusto kong sumikat or something, dito ko nakikita kung yung mga ginagawa ko ay sapat na lalo na subhead ako na nag-eexpect na marami akong itutulong. But I guess, hindi pa pala. Daig pa ko ng sunday staffer! Yun talaga yung sobrang nagpa-inis sa akin eh. Dahil doon sa Sunday Staffer na iyon, naisip kong magwala na. Ayos lang sa akin siguro kung wala pangalan ko na magsasabi sa akin na tumulong pa pero yung pangalan ng sunday staffer na iyon ang nagpakita sa akin na magagawa mo ang kahit anong gustuhin mo basta't sikat ka.
Ngayon, nafefeel ko naman na makikita ko na ang pangalan ko sa staffer's board dahil nagwala ako sa exec. PERO AYOKO IYON MANGYARI! Mas gugustuhin ko pa na huwag makita pangalan ko kaysa ilagay ang pangalan ko dahil "baka magwala ako ulit". Ayoko makita pangalan ko out of desperation at parang pinilitan lang silang isulat. Gusto ko malagay sa board kapag talagang karapat dapat akong nandoon. Gusto ko, nandun ako dahil marami ako talagang naitulong sa exec at dahil sa iniisip na maba magalit ulit ako na wala ako. Ang pangit naman sabihin nun.. nasa board ka dahil pinilit at hindi dahil sa kontribusyon mo sa commitee.
Nakakalungkot lang isipin na ang lahat ng pinaghihirapan mo ay hindi rin napapansin ng tao. Gawa ka nga ng gawa, wala rin pa lang nangyayari... so nag-aaksaya ka lang ng panahon. Siguro, sa 236, hindi na muna ako magsastaff. Ayoko na muna. Pagkatapos nitong ginawa ko, hindi ko na ata nagugustuhang pumunta sa days ulit. Marahil, tama ang mga magulang ko, "Days ka nang days pero wala ka rin naman napupulot dian!" Parang feel ko, tama sila. Pero masama ngang isipin iyon. 235 was really one of the most memorable batches na na-staff ko at AKALA kong sobrang saya ng batch na ito, ngunit isa pala sa pinakamalungkot. Congratulations na lang to the 235 people at KP and Eddan! At sa mga susunod na magrerectors. At para sa aking mga inaanak na si Frank 235 at Lau 235... Tiwala lang...
Ayoko muna magstaff.. Baka lumipat na lang din ako ng commitee after this.. :( nakakalungkot kasi loyal ako sa exec at hindi ko ito inasahan. Pero, oh well... Hindi lahat ng kagustuhan ay nasusunod lalo na kung kilala ka ng mga tao... Please... walang aasar sa akin nito.. Shineshare ko lang saloobin ko...
Akala ko, hindi ko malilimutan ang 235...
Akala ko, marami akong naitulong sa exec comm..
Akala ko, mapapansin ang paghihirap ko for exec...
Akala ko, sapat na ang ginawa ko para masulat sa staffers board...
Akala ko, after what happened sa 234, mapapansin na rin ako...
Kaya maraming namamatay sa MALING AKALA eh!
Ang sa akin lang:
Gusto ko lang malaman kung marami lang talaga akong ginawa sa 235. Sub-head nga ako, nagulat ako noon. Palagi kong inisip na marami na kong ginawa for 235. Wala man ako sa registration, nandun naman ako sa pag-aayos ng envelopes, sa pagsunog ng palancas, sa pag-aayos ng p-night, at marami pang iba. Pero, wala rin pala yun kapag ihambing mo sa kilalang taong nag-staff lang noong Sunday at ang pangalan pa niya ang nasa staffer's board. Wala nang paligoy ligoy pa.. OO! Gusto ko makita pangalan ko sa Staffer's board para malaman ko na marami akong naitulong sa exec. Hindi siya dahil gusto kong sumikat or something, dito ko nakikita kung yung mga ginagawa ko ay sapat na lalo na subhead ako na nag-eexpect na marami akong itutulong. But I guess, hindi pa pala. Daig pa ko ng sunday staffer! Yun talaga yung sobrang nagpa-inis sa akin eh. Dahil doon sa Sunday Staffer na iyon, naisip kong magwala na. Ayos lang sa akin siguro kung wala pangalan ko na magsasabi sa akin na tumulong pa pero yung pangalan ng sunday staffer na iyon ang nagpakita sa akin na magagawa mo ang kahit anong gustuhin mo basta't sikat ka.
Ngayon, nafefeel ko naman na makikita ko na ang pangalan ko sa staffer's board dahil nagwala ako sa exec. PERO AYOKO IYON MANGYARI! Mas gugustuhin ko pa na huwag makita pangalan ko kaysa ilagay ang pangalan ko dahil "baka magwala ako ulit". Ayoko makita pangalan ko out of desperation at parang pinilitan lang silang isulat. Gusto ko malagay sa board kapag talagang karapat dapat akong nandoon. Gusto ko, nandun ako dahil marami ako talagang naitulong sa exec at dahil sa iniisip na maba magalit ulit ako na wala ako. Ang pangit naman sabihin nun.. nasa board ka dahil pinilit at hindi dahil sa kontribusyon mo sa commitee.
Nakakalungkot lang isipin na ang lahat ng pinaghihirapan mo ay hindi rin napapansin ng tao. Gawa ka nga ng gawa, wala rin pa lang nangyayari... so nag-aaksaya ka lang ng panahon. Siguro, sa 236, hindi na muna ako magsastaff. Ayoko na muna. Pagkatapos nitong ginawa ko, hindi ko na ata nagugustuhang pumunta sa days ulit. Marahil, tama ang mga magulang ko, "Days ka nang days pero wala ka rin naman napupulot dian!" Parang feel ko, tama sila. Pero masama ngang isipin iyon. 235 was really one of the most memorable batches na na-staff ko at AKALA kong sobrang saya ng batch na ito, ngunit isa pala sa pinakamalungkot. Congratulations na lang to the 235 people at KP and Eddan! At sa mga susunod na magrerectors. At para sa aking mga inaanak na si Frank 235 at Lau 235... Tiwala lang...
Ayoko muna magstaff.. Baka lumipat na lang din ako ng commitee after this.. :( nakakalungkot kasi loyal ako sa exec at hindi ko ito inasahan. Pero, oh well... Hindi lahat ng kagustuhan ay nasusunod lalo na kung kilala ka ng mga tao... Please... walang aasar sa akin nito.. Shineshare ko lang saloobin ko...
hold me now at 5:27 PM